Maison Ruinart

Hij zag toen al de mooie toekomst van een nieuwe "mousserende wijn" die in Champagne, zijn geboortestreek, werd gemaakt. In de 18e eeuw, terwijl Voltaire en Montesquieu de basis legden voor de Verlichting, maakte Nicolas Ruinart, neef van Dom Ruinart, de droom van zijn oom waar. Hij was textielhandelaar, net als zijn vader , en in 1729 opende hij het eerste boek met rekeningen voor deze mousserende wijn.

In die tijd was champagne alleen maar een cadeau voor de beste klanten, maar het koninklijk besluit dat het vervoer van wijn in flessen toestond, zou nieuwe deuren openen. Omdat champagne alleen in vaten kon worden vervoerd, bleef de verkoop beperkt tot de regio waar hij werd gemaakt. Het succes was zo groot dat zes jaar later, in 1735, de handel in champagne de enige activiteit van het huis Ruinart werd , dat sindsdien de textielhandel heeft opgegeven.

Al snel koos het huis Ruinart voor de Chardonnay-druif, een kwetsbare en schaarse druivensoort die in het hele assortiment van Ruinart succes had, een druif die langzaam rijpt en na verloop van tijd al zijn aromatische complexiteit prijsgeeft.

De Chardonnay-druif is altijd een uitdaging geweest voor de keldermeesters. Als dirigenten en beschermengelen van de Ruinart-stijl moeten zij, ongeacht de moeilijkheden van elk oogstjaar, altijd het beste van zichzelf geven om de grillen van deze druivensoort te beheersen. Er is dus talent, inspiratie en unieke ervaring nodig voor de assemblage van de oogsten van het huis. Sinds 2007 heeft deze engel een naam: Frédéric Panaïotis, afkomstig uit de Champagne en momenteel hoofd van de wijnkelders