Silvia Rocher ontdekte in 2012 een kleine Rufete-wijngaard in de Sierra de Francia. Het was liefde op het eerste gezicht. 
Zeven jaar later waagde hij samen met zijn vriend Manuel García de sprong om hun eigen wijnen te maken. Zo ontstond Malahierba, het project uit Salamanca waar ze de nadruk leggen op het lokale, het biologische en zo min mogelijk ingrijpen.
Hier is de Rufete, zowel rood als wit, niet zomaar een ingrediënt, maar de onbetwiste hoofdrolspeler. De druiven komen uit de dorpen San Esteban de la Sierra, Villanueva del Conde, Garcibuey en Molinillo, waar de wijnstokken vrij van schadelijke producten groeien,à l.
Daarom vinden we tussen de wijnstokken onkruid, dat eigenlijk helemaal niet zo slecht is, en daarom geven ze hun naam aan alle wijnen die op deze grond worden geproduceerd.
Spontane gisting, wilde gisten, alles gebeurt hier op een zo min mogelijk ingrijpende manier, zodat de druiven en hun terroir tot hun recht komen. Het resultaat is wijnen van oneindige elegantie, met een geweldige structuur en frisheid.
Maar dit is niet iets wat je zomaar even doet. Het moet goed gedaan worden, en daarom kiezen ze voor kwaliteit in plaats van kwantiteit. Er worden maar heel weinig flessen geproduceerd, zelfs minder dan 300 van Soldado Galante, hun kroonjuweel. Let op!
Kortom, dit is een van die projecten die je de komende jaren in de gaten moet houden . Een ontdekking die zowel onze glazen als onze harten doet overlopen