Château Margaux

Tussen 1522 en 1582 begon Pierre de Lestonnac met een grote verandering van de velden, die tot dan toe gebruikt werden voor het verbouwen van graan, door er wijngaarden aan te leggen. In 1705 publiceerde de London Gazette de eerste verkoop van Château Margoose en de wijn verscheen voor het eerst in de catalogus van Christies met de oogst van 1771.

De Engelse premier Sir Robert Walpole kocht elke drie maanden vier vaten (ongeveer 100 kisten) van deze wijn en volgens de archieven van het château "betaalde hij niet altijd". Thomas Jefferson, toen ambassadeur in Frankrijk, was ook fan van Château Margaux. Hij dronk de wijn niet alleen, maar betaalde in 1784 ook voor een fles waarvan hij zei: "Er bestaat geen betere fles Bordeaux".

In de twintigste eeuw begon Château Margaux met de verplichte botteling in het château met de oogst van 1924, maar er volgden moeilijke tijden. De rampzalige jaren '30 en de oorlog leidden tot de verkoop van het landgoed, dat in 1950 werd gekocht door de familie Ginestet. De kwaliteit van de wijn was wisselend, behalve in 1953 en in de jaren zestig en zeventig, toen er te veel wijnen werden geproduceerd die intensiteit, concentratie en karakter misten. Onder het slecht gefinancierde beheer van Pierre en Bernard Ginestet werd Margaux in 1977 verkocht aan André en Laura Mentzepopoulos. Er werd meteen veel geld in de wijngaarden en de wijnproductie geïnvesteerd. Emile Peynaud bleef als adviseur om de wijnbereiding in de gaten te houden. Sceptici dachten dat er nog veel oogsten nodig zouden zijn voordat de wijnen van Margaux de nieuwe financiële en spirituele toewijding aan uitmuntendheid zouden weerspiegelen, maar één oogst, die van 1978, was genoeg om de wereld te laten zien hoe groot Margaux kon worden.

Helaas stierf André Mentzelopoulos voordat hij de volledige transformatie van een bloeiende premier cru tot een wijn van briljante consistentie en verrassende gratie, intensiteit en complexiteit kon zien. Zijn elegante vrouw Laura en meer recentelijk zijn intelligente en intuïtieve dochter Corinne runnen nu het bedrijf. Ze worden omringd door veel talent, vooral dat van manager Paul Pontallier. De veelgeprezen Margaux 1978 werd gevolgd door een reeks briljant uitgevoerde wijnen die zo verrassend, rijk en evenwichtig zijn dat het niet onterecht is om te zeggen dat er in de jaren tachtig in heel Bordeaux geen betere wijn werd geproduceerd dan de Margaux.

De stijl van de vernieuwde Margaux-wijn is van eenweelderige intensiteit, een multidimensionaal bouquet met een geur van rijpe zwarte bessen en eikenhout met een vleugje vanille, kruidige tonen en viooltjes. De wijn is nu aanzienlijk voller dan de wijnen die onder het bewind van Ginestet, vóór 1977, werden geproduceerd