Emilio Valerio - Laderas de Montejurra

Ze begonnen met het herstellen van de laatste wijngaarden van een groep van ongeveer vijftien percelen, gemiddeld 50 jaar oud, op onmogelijke plekken, met arme grond, verschillende hoogtes en een aantal olijfboomgaarden.

Het ging om een enorme rijkdom aan bodemsoorten, hoogtes, configuraties en genetische diversiteit, wat zich vertaalde in zeer complexe wijnen en oliën. Sindsdien zijn ze vastbesloten om bewaarwijnen te maken die hun sterke karakter laten zien. Daarom maken ze de wijn van elke wijngaard apart en proberen ze de geschiedenis en logica van de monniken terug te halen door de grenzen van de wijngaarden weer te herstellen.

De wijngaarden en olijfboomgaarden liggen op de hellingen van de Montejurra, een kalksteenmassief dat tot 1000 meter hoog is, een voortzetting van de zogenaamde Sonsierra riojana en die dezelfde geologische kenmerken heeft: over het algemeen arme bodems, met zandsteen en kalksteen, in rotsen en in verschillende stadia van verwering.

Het klimaat is noordelijker dan dat van de Sonsierra, en op sommige hellingen en hoogtes een veel Atlantischer karakter dan het Middellandse Zeeklimaat. Ook de bodem en het unieke massief met een reeks valleien in noord-zuidelijke richtingzorgen voor meer variatie en complexiteit.

In een klein gebied van maar 10 km is er veel variatie in regenval, van 200 l. tot 1.000 l., en ook de hoogte van de wijngaarden varieert van 400 m. tot 665 m.variëren van 400 m tot 665 m. Het gebied wordt gedomineerd door eiken, steeneiken, rozen, rozenbottels en jeneverbes.