Château Lafaurie-Peyraguey

Het landgoed werd in 1742 verkocht aan de baron van Richard, die er flink in investeerde totdat het 30 hectare groot was, met een wijnkelder met 5 persen, twee vaten en nog veel meer verbeteringen. Tijdens de Franse Revolutie werd de baron onthoofd, werd Lafaurie-Peyraguey nationaal erfgoed en werd de wijngaard verhuurd. In 1796 verkocht de Republiek het bedrijf en de bijgebouwen aan Monsieur Lafaurie, die het op zijn beurt in 1837 aan zijn kinderen schonk.

In de officiële Bordeaux-wijnclassificatie van 1855 kreeg het de hoogste classificatie van Premier Cru Classé. In die tijd was het zelfs de favoriete wijn van koning Alfonso XII.

In 1865 kocht graaf Duchâtel Lafaurie-Peyraguey en moderniseerde het landgoed. Na de invasie van de wijngaard door de phylloxera vanaf 1880 en later door de milde schimmel in 1882, kregen de eigenaren van Lafaurie-Peyraguey te maken met een flinke crisis die zo'n dertig jaar duurde.

In de zomer van 1917 kocht Désiré Cordier, een handelaar uit Lotharingen, Lafaurie-Peyraguey. Na de oorlog richtte Cordier in Bordeaux een handelshuis op dat nog steeds zijn naam draagt. Dit bedrijf zou meer dan 80 jaar lang de exclusieve distributie van de wijnen van Château Lafaurie-Peyraguey verzorgen. Sinds 1985 is Château Lafaurie-Peyraguey eigendom van SPFF, een dochteronderneming van de GDF Suez-groep.

Van 1998 tot 2004 is er een groot renovatieprogramma geweest voor Lafaurie-Peyraguey, waarbij alle gebouwen, kelders en het kasteel zijn opgeknapt. De technische gebouwen zijn helemaal vernieuwd en voldoen nu aan de nieuwe wettelijke en milieunormen. De wijnkelders (volledig geklimatiseerd) en de gecontroleerde luchtvochtigheid zorgen ervoor dat de Grand Vin onder optimale omstandigheden kan rijpen. De huidige eigenaar, Silvio Denz, is een echte wijnliefhebber en heeft verschillende projecten, waaronder een paar samen met zijn vriend Peter Sisseck.