Château d'Yquem

Het verhaal van Château d'Yquem gaat al vier eeuwen terug. In de middeleeuwen was het landgoed van de koning van Engeland, die ook hertog van Aquitaine was, de Franse regio waar Château d'Yquem ligt. Sinds 1493 is het landgoed altijd in Franse handen geweest. In 1593 kreeg Jacques Sauvage, een afstammeling van een lokale adellijke familie, het feodale eigendom van het landgoed. In die tijd werd er al wijn gemaakt op het landgoed, met late oogsten. Jaren later bouwde de familie Sauvage het kasteel en legde ze perceel voor perceel de huidige wijngaard aan.

De familie werd in 1711 de volledige eigenaar en na de dood van de graaf werd zijn vrouw, Françoise Joséphine de Sauvage, de eigenares van het landgoed. Zij zorgde ervoor dat Yquem floreerde en bouwde in 1826 een nieuwe wijnkelder, waardoor Château d'Yquem uitgroeide tot een bedrijf met internationale faam.

Romain-Bertrand, de kleinzoon van Françoise Joséphine, nam jaren later het roer over bij Yquem en in 1855 werd het landgoed als enige 'Grand Cru Classé buiten de Médoc. In de tweede helft van de 19e eeuw werd de wijnmakerij wereldberoemd en mensen uit heel Europa deden er alles aan om de wijn van het landgoed te bemachtigen. Het waren tijden van grote welvaart voor het huis.

Na de dood van Romain-Bertrand namen eerst zijn zoon en daarna zijn jongere broer Eugène het landgoed over. Deze historische periode kwam ten einde met de Eerste Wereldoorlog en de phylloxera-crisis. Leuk weetje: tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het kasteel van het landgoed omgebouwd tot een algemeen ziekenhuis.

De zoon van Eugène, Bertrand de Lur-Saluces, die tijdens de Eerste Wereldoorlog loopgraafsofficier was, nam het landgoed een halve eeuw lang over. Tijdens zijn tijd werden er belangrijke beslissingen genomen. Hij was tegen chaptalisatie en verdedigde de familiebedrijven tijdens de Grote Depressie van de jaren '30. Hij hielp mee aan de oprichting van de AOC Sauternes en was een van de grote voorstanders van botteling om de authenticiteit van de wijnen van het château te garanderen. Daarom wordt hij gezien als een van de grote architecten van de mythe rond Château d'Yquem.

Na de dood van Bertrand de Lur-Saluces nam Alexandre de Lur-Saluces, een van de zonen van zijn broer Amédé, het landgoed over. hij kreeg te maken met een paar lastige oogsten, een flinke crisis in de wijnverkoop in Bordeaux en een hoge erfbelasting die het voortbestaan van Yquem in gevaar bracht. Dankzij een paar goede oogsten in de jaren 80 en een strak beleid kon het project toch doorgaan. In 1996 werd het prestigieuze bedrijf LVHM ( Louis Vuitton - Moët & Hennessy) de grootste eigenaar van het wijnhuis , waarbij Alexandre in eerste instantie aanbleef als directeur, een functie die hij tot 2000 bekleedde.t Hennessy) de meerderheid van de wijngaard over, waarbij Alexandre aanvankelijk aanbleef als directeur, een functie die hij bekleedde tot 2004, toen Pierre Lurton, de huidige voorzitter van Château d'Yquem, zijn functie overnam. Tegenwoordig bestaat het managementteam ook uit Sandrine Garbay ( hoofd van de wijnmakerij), Antoine Depierre (verantwoordelijke voor de wijngaard) en Francis Mayeur (technisch directeur).

Château d'Yquem heeft nu 113 hectare wijngaard, waarvan er maar 100 hectare elk jaar wordt gebruikt, omdat sommige wijngaarden braak liggen en andere nog niet oud genoeg zijn om druiven van goede kwaliteit te geven. De wijngaard is beplant met de druivensoorten Sémillon (75% ) en Sauvignon blanc ( de overige 25%) en wordt op een zeer traditionele manier bewerkt. Er wordt alleen maar organische mest gebruikt en maar 20 hectare krijgt dat elk jaar.

Het microklimaat van het landgoed, dat aan beide zijden van de Garonne-vallei ligt, is perfect voor de vorming van de zogenaamde botrytis cinerea of edele rotting. Dit fenomeen, dat wordt veroorzaakt door de mist die 's avonds ontstaat, is echter heel complex, omdat het zowel door een te droog klimaat als door te veel regen kan worden tegengehouden. Door deze bijzonderheid zijn de opbrengsten van Yquem erg laag, en in sommige jaren, zoals 2012, is zelfs besloten om helemaal geen productie te doen.

Een van de bijzonderheden van de oogst in Château d'Yquem is dat deze gefaseerd plaatsvindt. Er zijn gemiddeld 5 of 6 oogstbeurten per oogst, verspreid over 6 weken. Maar in jaren waarin de oogst pas in oktober begint, zijn er meer dan 10 rondes nodig, waarvoor ongeveer 200 druivenplukkers nodig zijn.

Zodra de botrytische druiven zijn geplukt, duurt het niet langer dan een uur voordat ze in de wijnkelder aankomen. De druiven worden 3 of 4 keer geperst, waarbij het suikergehalte bij elke persing toeneemt. De harde druivenpulp wordt gebroken, ontsteeld en in een verticale pers met lage capaciteit gedaan. De gisting gebeurt in nieuwe vaten uit het oosten van Midden-Frankrijk. De gisting duurt 2 tot 6 weken en stopt altijd vanzelf. De wijn die gemaakt wordt van druiven die op dezelfde dag geplukt zijn, rijpt apart tussen de 6 en 8 maanden. In de eerste lente na de oogst wordt een voorlopige mix van geselecteerde partijen gemaakt en na proeven worden de wijnen die niet aan de strenge Yquem-normen voldoen, weggegooid. De rest gaat naar de rijpingskamer, waar ze ongeveer 20 maanden blijven rijpen. Elk vat wordt twee keer per week bijgevuld en 15 keer overgeheveld om de zware lagen te verwijderen. Aan het einde van de rijping volgt nog een selectiefase door middel van een blinde proeverij. Deze proeverij bepaalt de uiteindelijke samenstelling van Château d'Yquem. De wijn wordt meestal gebotteld tijdens de derde winter na de oogst.

Aan de mythische Château d'Yquem (of Yquem a secas, zoals de wijnmakerij hem noemt) werd in 1959 een nieuwe wijn toegevoegd, genaamd "Y". Het is een droge witte wijn gemaakt van gelijke delen Sémillon- en Sauvignon-druiven. Deze wijn wordt niet elk jaar gemaakt